Rok powstania: XVIII w.
Architektura: Malowana na biało kaplica na rzucie prostokąta. Na przedniej ścianie dwa szerokie pilastry. Pomiędzy nimi szerokie, łukowo zwieńczone wejście do kaplicy zamknięte neobarokową kutą bramą. Nad wejściem do kaplicy mała wnęka z figurką św. Antoniego. Kaplica nakryta dwuspadowym dachem.
Wnętrze: Wnętrze o złożonym rzucie i półokrągłym sklepieniu. Na tylnej ścianie wnęka z drewnianą Bożą Męką. Po bokach krzyża stoją polichromowane figury Matki Bożej i św. Jana Ewangelisty. Na szczycie krzyża metalowy kartusz INRI w układzie pionowym, z odwiniętym dolnym brzegiem.
Otoczenie: Kapliczka stoi w zaroślach na skraju parku pałacowego. Dojście do kapliczki wyłożone płytkami.
Uwagi: Przypuszcza się, że kaplica stoi w miejscu spalonego drewnianego kościoła z XV w.
Stan: Dobry.