Rok powstania: 1928
Architektura: Otynkowana kaplica na planie krótkiego prostokąta, z łukowo zamkniętą absydą i dwuspadowym dachem. W bocznych ścianach po jednym dużym oknie o łukowym zwieńczeniu. Wejście zwieńczone łukowo i zamknięte drewnianymi drzwiami oraz kratą. Na frontowych narożnikach i na końcu ścian ceglane pilastry. Ceglane naczółki mają też otwory okienne i wejście. Wzdłuż krawędzi dachu biegnie gzyms, na froncie schodkowy, na bocznych ścianach ząbkowany. Ponad drzwiami trójkątna wnęka z ceglanym obramowaniem. W przedniej części kalenicy metalowo-drewniana sygnaturka o kwadratowym przekroju. Sygnaturka nakryta czterospadowym daszkiem o wklęsłych płaszczyznach i zwieńczona metalowym, ażurowym krzyżem na kuli. Krzyż z trójlistnie zakończonymi ramionami i promieniami.
Wnętrze: Podłoga wyłożona płytkami ceramicznymi. W absydzie wymurowano podwyższenie, na którym ustawiono niewyszukany ołtarzyk z figurą św. Jana Nepomucena malowaną na blasze. Bardzo kolorowy wizerunek świętego z krzyżem wzniesionym w lewej ręce i kolistą aureolą. Po bokach, na półeczkach, dwie figurki Matki Bożej.
Otoczenie: Kapliczka stoi na wysokiej skarpie ponad drogą, w cieniu dwóch lip. Od drogi prowadzą do niej betonowe schody z balustradami.
Uwagi:
Stan: Dobry.