Rok powstania: ok. 1870
Architektura: Otynkowana kaplica na planie prostokąta, z trójbocznie zamkniętą absydą i dwuspadowym dachem niemal bez okapu. Boczne ściany ujęte w ramy. Na froncie dwa pilastry okalają wejście. Wokół kapliczki, pod okapem, profilowany gzyms. W bocznych ścianach po jednym dużym oknie o łukowym zwieńczeniu, z parapetem. Nad oknami naczółki z pojedynczej listwy. Wejście zwieńczone łukowo, zamknięte drewnianymi drzwiami i kratą. W szczycie wnęka zwieńczona łukiem odcinkowym. W przedniej części kalenicy wysoka sygnaturka, z wieżowym daszkiem krytym blachą. Sygnaturka zwieńczona ażurowym krzyżem z dwiema poprzeczkami. Drugi krzyż na końcu kalenicy.
Wnętrze: Wnętrze nakryte płaskim stropem, podłoga wyłożona płytkami ceramicznymi, a podłoga absydy dodatkowo drewnem. Na półce w absydzie drewniana figura św. Jana Nepomucena. Święty w wyraźnym kontrapoście, z lekko pochyloną głową. Ubrany w strój kapłana, ze stułą, w opuszczonej lewej ręce trzyma mały krzyż, w prawej księgę. Na sąsiednich półeczkach inne figurki – Matki Bożej z Dzieciątkiem, św. Antoniego i św. Barbary.
Otoczenie: Kapliczka stoi na skwerze w rozwidleniu dróg, w cieniu rosnących przed nią dwóch kasztanowców. Dojście wyłożone kostką chodnikową. Obok Boża Męka.
Uwagi:
Stan: Dobry.